.:":.0 Special diary trip's Mae Klong 0.:":.3
เราก็เพิ่งจะเห็นบ้านหมิงเป็นครั้งแรก สวัสดีญาตผู้ใหญ่เสร็จแล้ว หมิงก็พาไปดูสถานที่ที่จะนอน ไหว้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ภายในบ้าน ซึ่งมีเยอะมาก เยอะจนน่ากลัวเลยทีเดียว ห้องที่เรานอนเป็นห้องของพี่ก่อ ซึ่งเป็นพี่ชายของหมิง แล้วเราก็ลงมาที่ท่าน้ำหน้าบ้าน มีสวน มีซุ้มเล็กๆให้นั่ง น่ารักมากเลย อ้อ!เราลืมบอกไปอย่างนึง หลังจากไปกินข้าวมาแล้ว แม่ก็พาเราไปที่ดอนหอยหลอดก่อน ให้ไปลองดู น้ำขึ้นสูงมากเลยดูน่ากลัวมาก ดูสักพักเราก็กลับจ๊ะ มาต่อที่บ้านหมิงใหม่อีกครั้ง พอเรานั่งชมท่าน้ำหน้าบ้านไปสักพักแล้ว เราก็ผลัดกันไปอาบน้ำ เอ็มอาบข้างบน ส่วนผู้หญิงอาบข้างล่าง(หมายถึง ห้องน้ำนะ อย่าเข้าใจผิด)เมื่ออาบเสร็จกันหมดทุกคนแล้วก็ขึ้นไปนอนกัน ตอนแรกเราจะนอนข้างล่างบนพื้น แต่โดนหมิงกับส้มไล่ให้ขึ้นไปนอนบนเตียงกับจ๊ะจ๋า และจ๊ะจ๋าก็บอกเราว่าจ๊ะจ๋าเป็นคนนอนดิ้น เราต้องนอนกับคนที่นอนดิ้นอีกแล้ว ส่วนเอ็มนอนบนพื้นริมสุดติดกับผนังห้องตรงประตู ถัดมาก็น้องไกด์ ส้ม แล้วก็หมิง
แอนแล้วก็เพื่อนๆทุกคนต่างก็ตั้งนาฬิกาปลุกที่โทรศัพท์ไว้ เพราะต้องตื่นมาใส่บาตรตอนเช้า เราเป็นคนหลับง่ายเมื่อหัวถึงหมอนก็หลับ ก่อนหน้านี้หมิงไปแอบที่หลังประตูแกล้งเราด้วย เราหนีไปแอบหลังจ๊ะจ๋าแทบไม่ทัน เพราะกลัวผี บ้านหมิงยิ่งมีสิ่งศักดิ์สิทธิ์เยอะอยู่ด้วย แล้วหลังจากนั้นเราทุกคนก็หลับกัน ยอมรับว่ากลัวเหมือนกันนะ แต่ก็หลับลงได้เพราะดึกมากแล้ว เวลาประมาณตี 4 ได้ยินเสียงระฆัง เสียงคนเดิน และเสียงต่างๆมากมาย เสียงเรือด้วย เราก็เลยตื่นขึ้นมา(คงเป็นเพราะ กาแฟจากเอ็มด้วยเลยนอนไม่หลับ)ดูเพื่อนๆนอน แต่ก็มองไม่ค่อยเห็นใครซักเท่าไหร่เพราะมืด แต่เห็นจ๊ะจ๋าชัดเจนมาก เพราะนอนใกล้กัน นอนไขว่ห้างซะด้วย แถมยังแหกแข้งแหกขาอีกต่างหาก แล้วเราก็นอนต่อ แต่ก็ยังตื่นขึ้นมาอีกครั้งนึง พอได้ยินเสียงนาฬิกาปลุกจากโทรศัพท์ของเอ็ม เราก็รีบลุกขึ้นมาปิดให้ทันที หมิงตื่นแล้ว ไม่นานก็วิ่งปิดเสียงปลุกจากโทรศัพท์ของหลายคน แล้วเราก็ช่วยปลุกเพื่อนๆลงไปแปลงฟันด้วย จ๊ะจ๋าเนี่ยปลุกยากที่สุดเลย เสียงโทรศัพท์กี่เครื่องก็ไม่สามารถทำให้เธอตื่นจากนิทราได้ ส่วนเอ็ม พอเปิดไฟดวงใกล้ๆก็ทำตาหยีแล้วก็นอนหลับต่อ ชุดนอนเอ็มเนี่ยเป็นคุณช้าย คุณชาย พอเพื่อนๆทุกคนตื่นมาครบกันหมดแล้ว ก็แยกย้ายกันไปแปรงฟัน เรากำลังจะก้าวเข้าสู่วันที่ 2 ของการมาเที่ยวบ้านหมิงครั้งนี้
(<<<---อ่านต่อ ครั้งต่อไป)
0 Comments:
Post a Comment
<< Home